7 Şubat 2012 Salı

KITAP NEREDEN SATIN ALINIR?

Yil 1972.Ve ben 5 yasindayim. O yil okullar acilmis ve en iyi 2 oyun arkadasim okula baslayacakti.Bana ise sen kücüksün beceremezsin deniyordu.Oysa bütün bunlarin benim cocuk kafamda izahi zordu.Cünkü benim mantigima göre boyca hepsinden uzundum,hem oyunlarimizda da bir iletisim sorunu yasamiyorduk;peki nedendi onlari aklinin yetip de benimkinin yetmeyecegi?
Tabii kabullenir miyim; bir feryat figan, bir tepinme...Ve sonunda zavalli annem careyi beni okula götürmekte bulmustu. Sonradan ögrendigime göre müdür kayitsiz olarak okula gelmeme izin vermis.Bir baslasin bir hafta sonra gelmek istemez dese de ben o istekle 4. olarak okuma yazmayi söktürmüs;kirmizi kurdaleye hak kazanmistim.
Ama cinali kitaplarini hic sevmiyordum iki sayfada bitiyordu hemen. O yüzden kendime ait bir kitabim olmaliydi. Evde beni kimse ciddiye almamisti.Kitap nereden alinir sorum hep cevapsiz kalmisti.
Annem ve babam okumaya basladigima cok sevinmisti. Babam bana iyi hatirliyorum 5 Lira mükafaat vermisti.Benimse kafam da tek düsünce vardi:Kitap nasil alabilirim?
Bir gün okul cikisi ilk parama kiyip kendime sekerleme alacaktim. Yakindaki bakkala girdim. Birde ne göreyim genc bir agabey kasada kitabin icine girercesine kitap okuyor. Hemen sekerlemeden vaz gecip kitap almak istedigimi söyledim.Ama orasi bakkaldi.Sonra biraz düsündü kac paran var senin kitap ucuz degildir.Avucumu actim parami gösterdim. Ya cok paran varmis dedi. Dur bakayim, istresen bu kitabi veririm sana ama paraninda hepsini alirim.azi oldum ve böylelikle daha 5 yasinda hem de Türkiye´de yasakli bir yayinin sahibi olmustum.Kitabin adi inanmayacaksiniz:IVAN DENISOVIC´IN BIR GÜNÜ ALEXANDR SOLJENITSIN
Heceleye heceleye okumaya basladim ama gizli gizli. Cünkü annem bir ögrenirseydi bir kitaba paramin hepsini verdigimi canima okurdu benim.Kitapta bir tek isimleri kafamda canlandiramiyordum.Ne garip seylerdi.Yazilarsa bence cok minikti.Okurken her yanimdan terler akiyor, icim bunaliyordu.Adeta asilmaz kaf dagiydi tirmanmak zorunda oldugum. Bazen kitaptaki kahramana öyle üzülüyordum ki o kücücük cocuk ruhumla her defasinda elimden birakmaya yeltensem beni pes ettittirmiyordu.Böylece 2 yilda güc bela bitirdim kitabi. Hala evde hatira olarak saklarim.
Sonrasinda agabeyimin, ablamin, amcamin kitaplarini da tüm ikazlara ragmen gizli gizli okudum.Hepsi de okulda felakettiler. Babam ates püskürüyordu evde... Yahu bunlar ne bicim ögrenci okula gidiyorlar kitaplarin hepsi evde diye... Cünkü annemle ben okulu kirdiklarin hep sakliyorduk.
En cok sevdigim tarih ve cografya kitaplariydi. Biyoloji kitabi renkli oldugundan cok hosuma gidiyordu.Bu sayede orta okula basladigimizda ben ögreneceklerimizi coktan biliyordum. O yüzden de okulda hep iyi olmustum lise 2 ye kadar.
Simdi diyorum ki; o agabey beni kandirmis parami da almisti.5 yasindaki cocuga böyle bir sey eline tutusturulur muydu? Ama simdi diyorum:Iyi ki öyle yapmis.O sayede aslinda benim kendi karakterim olusmustu.Yasimdan cok agir bir kitap okudugumdan ögrenme merakim kamcilanmis, azmim gelismis, olaylari kavrama ve analiz yetenegi getirmisti bana.
Simdi yarim yüzyili yakin bir zamani devirdim ama fazla bir sey degismis degil.Hala elime ne gecerse okur, ögrenirim.Her sey o agabey ve o kitap sayesinde.
Velhasil,diyecegim su ki:hayatimizda gerceklesen minicik anlar bile,cok önemli dönem noktalarina vardira biliyor insani.Yeter ki siz o madalyonun ne tarafindan bakacaginiza karar verin.

2 yorum:

  1. Çok sade ve samimi bir dille yazılmış bir eserinizi okudum.Anıları okumayı severim hafızada kalan seçilmiş anlamlı kesitler olduğu için olsa gerek ki yazınızda çok anlamlıydı bir nevide sizin başlangıç noktanızı gösteriyor diyebiliriz...
    Anılarınızı unutmamak,hatırlayabilmekte ayrı bir güzellik.Çok kitap okuyor olmanız çok güzel sayan ablacım.Üslubu yakalamışsınız tüm fikirlerinizi düşüncelerinizi yazın derim...

    Değerli eserinizi-anınızı bizimle paylaştığınız için teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Icten yorumun icin tesekkür ederim.Olumlu elestirin beni ayrica mutlu etti.Gerci yaslandim artik ama hala o hasari cocuk icimde duruyor. O zamanlar okumak benim en büyük hedefimdi simdi yazabilmeyi iyi ögrenmek istiyorum.Kiymetli genc sair arkadasim beni yorumlarinla bu yolumda yalniz birakmazsan sevinecegim. Sevgilerimle Mesutcugum Meral Ablan

      Sil