Bugün düne nazaran serince, ama günesli bir pazar günü idi. Baharin gelmesiyle penceremden yansiyan isik, icimi isitmisti. Artik, sabahlari duyudugum kus sesleri ise göcmen kuslarin gelmeye basladiklarini düsündürüyordu bana. Bende yanima dürbünümü ve fotograf makinami alarak; evimin yakinindaki diger bir yürüyüs güzergahim olan , Isar nehri kiyisindaki korulukda yer alan bu gölete geldim. Tabii bir yandan da, henüz yapraklari yesermemis agaclar arasinda bakislarim dolasiyor; yabani kus ve kus yuvalari ariyordum. Kulagim ise hep kuslarin sakirdamasindaydi. Onlardan cevrede hangi kus türlerinin bulundugunu tahmine calisiyordum. Derken, yakinda oldugunu tahmin ettigim bir kus sesi duydum. Yaban Kazi olmaliydi. Bu bariz sesin sahiplerini duyunca, bir yandan adimlarim hizlansa da fazla hasirti yapmamaya özen göstererek, yaklastim. Cok gecmedi, sesin sahipleri belirdi önümde " BINGO " dedim kendime. Hemen kamerayi cikarip; bu yakaladigim ilk ziyaretcileri cektim. Büyük bir zafer kazanma edasiyla yoluma ilerlerken; biraz ilerde bunlardan bir sürü oldugunu, ve de hayret derecede insanlardan korkmadan dolastiklarini, hatta, elden ekmek yediklerini gördüm. Zannediyorum, artik alismislardi insanlarin onlari beslemelerine . Tabii bende orada bulunanlardan bir parca ekmek alarak, nasibimi aldim yaban kazlarindan. Acayip güzel bir hismis; yabani bir hayvan sizin elinizden yemek yiyor ve o denli itinali, parmaklariniza bile dokunmadan. Hayret bir sey, sonrasinda icinize bir mutluluk akiyor. Sevindirik eve dönerken, "tüh cabuk aksam oldu neden daha erken cikmamisim.Neler kaciriyorum hergün neler " diye düsündüm. Artik," etrafina daha cok bakmalisin, baktigini görmelisin " fikriyle dönüyordum eve...
Merhabalar Kum Tanesi,
YanıtlaSilCumhuriyet-i Almanya'dan bu güzel nadide paylaşımlarınız için teşekkür ederim.
Baharın gelmesiyle birlikte uyanan tabiat ananın merhametli kucağına kendini bırakmak ve doyumsuz güzelliklerini bir ninni eşliğinde seyretmek gibi insana huzur veren daha bir güzellik yoktur.
Göçmen kuşlarını görmek te baharın habercisidir. Yaban kazlarının böyle insana yaklaşması ve insan elinden yem yemesi normalde olağan olmaması gerekir. Ama, oranın insanlarının hayvan sevgisi ve merhametli davranışları sonucu kazlar da bu sevgiye ve şefkate uzatılan elden yiyerek karşılık vermektedir. Ne güzel bir ikili sevişmesidir bu...
Selam ve dualarımla.
Efendim,haklisiniz etrafi gercek bir sekilde algilamak sonsuz huzur verici bir sey.Hele de dnkü yaban kazinin elimden ekmek yemesinin bana verdigi sicak hissin tarifi az. Hayvanda olsa biri size güven duyuyor ve dibinize kadar geliyor.Bilmem ama ben cok sevindim. Almanya´nin bu yönünü takdir ediyorum. Adamlar tabiata da, hayvanlarada mümkün oldugunca zarar vermemeye, onlarin yasam alanlarini zorlastirmamaya calisiyorlar.O yüzden burada daha sehirden uzaklasmadan gittiginiz yerde rastlaya biliyorsunuz. Mesela yaban tavsani,tilki,fasan, dag horozu, su tavugu, atmaca, sahin, dogan, agackakan, kirpi,sincap benim gecen yil boyunca zahmetsizce görebildiklerim. Biraz dikkatli etrafa bakindiniz mi yanibasinizda olduklarini farkediyorsunuz. Bence cok güzel bir olay.Hürmetlerimi sunuyor,iyi günler diliyorum.
YanıtlaSilne hoş görüntüler bunlarr:)
YanıtlaSilyüreğinize sağlık..
sıcacık günler,huzur dolu haftlar dilerim...
sevgiler..
Sayfama hos geldiniz birtutamkekik! Nazik yorumunuz icin tesekkür ederim.Tüm mutluluklarin sizi cevreleyip havalarda ucurmasini temenni ederim.Görüsmek üzere...
SilTANIŞTIĞIMA MEMNUN OLDUM CANIM
YanıtlaSilTA ALMANYALARDAN NE HOŞ TANIŞMAK BEN ANTALYADAYIM
ÇOK HOŞ PAYLAŞIM
:)))
Öncelikle sayfami ziyaret edipte güzel yorumunuzla beni onurlandirdiginiz icin size tesekkür ederim. Ne güzel Antalya´dasiniz, cennetin ta kendisinde yasiyorsunuz yani.Cok bulundum orada. Ben de tanistigima memnun oldum. Görüsmek üzere...
Siltekrar merhabalar:)
YanıtlaSilbu defa,bu naif yürekli insana,teşekküre geldim:)
nasıl güzel bir yorumdu o öyle:)
yüreğinize sağlık..
ağzım kulaklarımda gezerim ki ben bugün artık:)
bende takipteyim inşallah.
antalya,dan sıcacık sevgiler..
:)
Bana sicacik günler,huzur dolu haftalar dileyen birine baskasini dilemem mümkün degildi. Umarim her gününüzde mutluluk sizinle olur. Sevgilerimi yolluyorum yeni arkadasima.
YanıtlaSilİyi bir bahar başlangıcı yapmışsınız arkadaşım. Kuş gözlemcisi olmayı insan ne çok istiyor. Doğal yaşamın cazibesi, hay huydan uzak. Dedi kodu, vıdıvıdı, dedim ki dedin kilerden uzak bir yaşam. İmrenmedim değil doğrusu. Lakin Ankara'nın betonları arasında bırakın kuşları seslerini bile duymak zor. Serçelerden başka kuş yok. Terk ettiler memleketi. Elde yem yemeye bizimkiler alışık değil ne çare...Sevgiler, saygılar. Günlük tutmanız güzel bir yaklaşım. İlerde kitap için bir kaynak olur bence devam edin. Bizde zekle okuyalım. Siz yazın. Emek verin. Başkalarının yazılarını alıntı ile yayınlamak yerine kendi emeğiniz ve duygularınız okunsun. Yaban kazı'na yem veren kahverengi ceketli siz misiniz?
YanıtlaSilEfendim, bu samimi ve tesvik edici yorumunuza inanin cok tesekkür ederim. Öncelikle evet, o kahve renkli ceketli benim. Ayni dediginiz sebeplerden, uzak durmak icin, kendime böyle bir ugras edindim. Farkettim ki, en cok kendimi böyle dopdolu hissediyorum. Iste bir parcada tabiata, payima düseni iade etmenin tesellisi beni simdilik memnun ediyor.Hemen Buhari´nin bir sözü aklima geldi:Dünyada iki sey vardir ki kiymeti bilinmelidir:saglik ve bos vakit Zira hayir yapmak bu ikisine baglidir.Galiba böyle idi.Yani vaktimi faydali islerle gecirmeye calisiyor,bir yandan da ögreniyorum iste kendimce.Yazmaya gelince blogumda bir iki yazim oldu ani tarzinda bana aitler yani benim gevelemelerim.Bundan sonra daha fazla deneyecegim.Nasil olsa iyi bir ögretmenim var degil mi?Hürmetlerimle
YanıtlaSilYazınızı okumadan önce,elinizle yiyecek verdiğiniz kazın yüzündeki ifadeye baktım ne kadar tatlı ne kadar hoş bir bakıştı başlığı ve yazınızı okumasam yaban kazı olduğunu bile tahmin edemezdim.Demek ki sevgi yaban'ı/yabaniyi bile evcil yapıyor...
YanıtlaSilAynı karede bulmuşuz huzur ablacım bir hayvanın/kazın sevincinden türeyen sevgi dolu,masum bakışlarında.(Fotoğraf karesi olmasına rağmen çekmiş olduğunuz kareler bana huzuru aşıladı.)
''Nedendir bilmem,hayvanları insanlardan öte sevmişimdir hep.''
Sevgili Mesut,yorumun cok ictendi tesekkür ederim.Sanirim Müzik gibi sevgi de evrensel bir dil hatta bütün canlilarin anladigi ,hissettigi dil,tercümeye hic ihtiyac duyulmuyor.Evet, hayvanlarin sevgisi karsiliksiz, önyargisiz sunuyorlar size. Hem de cok bir sey yapmaniz lazim degil bir parcacik ama icten gelen paylasma istegi size kocaman bir mutluluk, huzur iletisi ile geri dönüyor. Nazikce parmaklarimin ucundan ekmek parcasini aldiktan sonra hayret bende kendimi mutluluk yagmurunun altindaymisim gibi kucaklanmis hissettim. Sanki beni incitmemek icin o kadar itinali elimden aldi ki, bir an bir insan gibi düsünme melekelerine sahip oldugunu düsündüm.Sadece sunu diyebilirim harika bir duyguydu.
Sil